Alle leeszalen van het Rijksarchief blijven open tijdens de zomermaanden, maar in juli en augustus worden de openingsuren licht aangepast. Alle leeszalen, behalve die van het CegeSoma, sluiten tussen 12.00 u en 13.00 u. En de leeszaal van het Algemeen Rijksarchief gaat open om 9.00 u in plaats van om 8.30 u. Op 1 september wordt de normale uurregeling hervat. Opgelet: Reserveer minstens 2 werkdagen vooraf je plaats in de leeszaal waar je naartoe wil.
Op het slagveld van Waterloo kwamen op 18 juni 1815 minstens 10.000 soldaten om het leven. Archeologen ondervinden nochtans de grootste moeite om lichamen te kunnen opgraven: in 2012 waren het er slechts twee. Om dit mysterie op te helderen werkte onze collega Bernard Wilkin samen met een Duitse confrater, Robin Schäfer, en met een Britse archeoloog van de universiteit van Glasgow, Tony Pollard. Samen hebben ze in het Rijksarchief van Louvain-la-Neuve onuitgegeven documenten ontdekt, naast talrijke andere bronnen waarmee kan worden aangetoond dat de gebeenten reeds vanaf 1834 werden opgegraven door landbouwers die op het voormalige slagveld actief waren. De opgegraven stoffelijke resten werden gebruikt in de suikerindustrie, waar ze werden verwerkt tot beenderkool, een belangrijk ingrediënt voor het zuiveren van het sap van vermalen en verwarmde suikerbieten. Het bericht kreeg veel aandacht in de internationale media.
Ontdek deze zomer, na twee jaar 'coronapauze', van 23 juli tot 28 augustus 2022 in het Koninklijk Paleis de expo 'Onze toekomst veiligstellen': een initiatief van Belspo en de tien federale wetenschappelijke instellingen waaronder het Rijksarchief.
Wanneer je in het ancien régime werd vervolgd voor een ernstig misdrijf (doodslag, schaking, ambtsmisbruik, enzomeer) kon je daarvoor gratie vragen aan de vorst. In de gratiebrief, de officiële akte waarmee de gratie werd verleend, staat het relaas van het misdrijf omstandig opgetekend. Via deze verhalen bieden gratiebrieven een unieke blik op alledaagse lokale geschiedenis. Het Rijksarchief bewaart duizenden gratiebrieven, maar ondanks hun uitzonderlijke historische waarde zijn ze jammer genoeg nog nauwelijks ontsloten en bestudeerd. Het PARDONS-project brengt daar verandering in en maakt gratiebrieven toegankelijk voor onderzoek door ze te digitaliseren, van metadata te voorzien en te transcriberen.
Het Rijksarchief is op zoek naar een ontwikkelaar ICT-toepassingen (m/v/x) voor de dienst Archives Development (ADEV). Het gaat om een (verlengbaar) contract van 12 maanden volgens een startbaanovereenkomst (< 26 jaar). Plaats van tewerkstelling is het Algemeen Rijksarchief in Brussel. Interesse? Bezorg ons je kandidatuur vóór 12 juli 2022.
Familiekunde Vlaanderen organiseert in samenwerking met de Rijksarchieven van Brugge en Kortrijk een studiedag over kasselrijarchieven. Kasselrijen zijn tot op heden een relatief onbekend middeleeuws en vroegmodern bestuursniveau, maar hadden uitgebreide bestuurlijke en gerechtelijke bevoegdheden. Hun archieven vormen dan ook een ware goudmijn voor historici en genealogen.
Als je een genealogische opzoeking doet, raak je soms het spoor bijster van één van je voorouders. Misschien vertrok hij of zij wel naar Congo, Burundi of Rwanda? Om dat te weten te komen, kan je nu online een nieuwe databank raadplegen met de persoonlijke dossiers van koloniale agenten en ambtenaren in Burundi, Congo en Rwanda tijdens de jaren 1885-1962.
Een register van de voormalige abdij van Orval dat sinds ettelijke decennia voorgoed verloren werd gewaand, werd onlangs teruggegeven aan het Rijksarchief Aarlen, nadat het was opgedoken in Nederland. Het 18de-eeuws register werd gedigitaliseerd en is nu online raadpleegbaar.
De tentoonstelling L'oeuf ou la tuile (“Het ei of de dakpan”), opgezet door het Rijksarchief Namen, houdt van 25 juni tot 13 november 2022 halt in het stedelijk museum van Hoei. Aan de hand van archiefstukken en persoonlijke voorwerpen schetst de expo de opmerkelijke levensloop van pater Dominique Pire. Je maakt kennis met belangrijke momenten uit zijn leven, de liefdadigheidswerken die hij heeft gesticht en de ideeën die hem inspireerden. De tentoonstelling wijst ook op de erfenis die deze ‘man van de vrede’ heeft willen nalaten aan de toekomstige generaties en op zijn diepzinnige humanistische boodschap.
De naoorlogse geschiedenis van het Bestuur der Volksgezondheid binnen het ministerie van Volksgezondheid is er één van organisatorische uitbreiding, met op de achtergrond een langzame internationalisering van het gezondheidsbeleid. Het Bestuur spitste zich voornamelijk toe op de medische wetenschap en de gezondheidsinspectie (eetwaren, vleeshandel, laboratoria, enz.). Vrijwilliger Marc De Win was jarenlang aan het werk bij ‘Volksgezondheid’ en zette na zijn pensionering zijn expertise in om, begeleid door archivaris Filip Strubbe, drie decennia Volksgezondheid te ontsluiten voor onderzoek.
