Het FED-tWIN-onderzoeksprogramma Gusangira, gehuisvest in het Algemeen Rijksarchief 2 - depot Joseph Cuvelier, zet in op de ontsluiting van de archieven over Ruanda-Urundi. Rwanda en Burundi stonden tot hun onafhankelijkheid op 1 juli 1962 onder Belgisch bewind, eerst als mandaatgebied onder toezicht van de Volkenbond tussen 1919 en 1945, nadien als voogdijgebied onder de Verenigde Naties. Dat België zeggenschap kreeg over Ruanda-Urundi werd vastgelegd na de Eerste Wereldoorlog, toen Duitsland zijn kolonies moest afstaan.
Misschien zegt de naam ‘Oznowicz’ je niet meteen iets, maar ‘Oz’ waarschijnlijk wel. Frank Oz, meer bepaald. En mocht ‘Frank Oz’ je nog steeds vreemd in de oren klinken, dan zullen Bert, Grover en Koekiemonster uit Sesamstraat, Miss Piggy, Fozzie Beer en Animal uit The Muppet Show of Yoda, grootmeester van de Jedi uit de Star Wars-saga, ongetwijfeld wel belletjes doen rinkelen. Frank Oz (1944) – voluit Oznowicz – is een van Amerika’s meest befaamde televisie- en filmpersoonlijkheden. Frank Oz ging de voorbije jaren op zoek naar zijn wortels in Europa, wat Aline Thomas, projectmedewerker van WOMENEXILE, inspireerde om eens na te gaan wat het Rijksarchief bewaart over de familie Oz(nowicz). Een boeiende zoektocht!
Het Debattenland is lange tijd voorwerp van dispuut geweest tussen de graafschappen Vlaanderen en Henegouwen. Om een einde te maken aan de veelvuldige jurisdictieconflicten tussen de twee graafschappen besliste hertog Filips de Goede halverwege de 15de eeuw om beroepszaken uit het Debattenland toe te wijzen aan de (toekomstige) Grote Raad voor de Nederlanden te Mechelen. Tot voor enkele jaren maakten de acht strekkende meter procesdossiers uit het Debattenland onaangeroerd deel uit van het archief van de Grote Raad. Nu ze geïnventariseerd zijn, komt daar na 250 jaar eindelijk verandering in.
Het archief van de Dienst voor Algemene Onderrichtingen van het auditoraat-generaal bij het Militair Gerechtshof is ontsloten met een gepubliceerde inventaris. Het belang van de dossiers van deze dienst voor het onderzoek naar de vervolging van de collaboratie na de Tweede Wereldoorlog, de zgn. repressie, kan moeilijk overschat worden.
Tachtig jaar na het einde van de Tweede Wereldoorlog is (eindelijk) het verhaal neergeschreven van de 2.250 vrouwen die vanuit België naar het kamp van Ravensbrück gedeporteerd werden. Het boek van Claire Pahaut handelt over het enige concentratiekamp van het naziregime dat specifiek voor vrouwen was ingericht.
Het Rijksarchief neemt een grote stap om de online raadpleging van zijn archieven te faciliteren. Op AGATHA, de nieuwe zoekwebsite van het Rijksarchief, krijgen 4 verschillende zoekomgevingen onderdak. De rode draad? Jou helpen bij je archiefonderzoek, in een hedendaagse en performante zoekomgeving.
Elke dag opnieuw worden in het Algemeen Rijksarchief vreemdelingendossiers geraadpleegd. De 2,5 miljoen individuele vreemdelingendossiers die het Rijksarchief bewaart (ruim 7 strekkende km archief), bevatten een schat aan informatie, zowel voor genealogische opzoekingen als voor de migratiegeschiedenis van België. Minder bekend, maar niet minder belangrijk zijn de “algemene dossiers” van de vreemdelingenadministratie. Deze dossierreeks is vooral thematisch geordend en toont het ruimere plaatje van het Belgische migratiebeleid.
De “Raad van Oorlog” was lang een mysterie. Allerlei bronnen vermelden de Raad, maar het leek of deze zelf geen eigen archief had bewaard. Rijksarchivaris Harald Deceulaer verzamelde alle mogelijke archiefsporen, en ontdekte zelfs notulen van de Raad. Na een lange speurtocht is zijn boek nu gepubliceerd.
Op deze studiedag, een organisatie van het Rijksarchief Leuven en de provincie Vlaams-Brabant, gidsen experten je door de geschiedenis van het naoorlogs modernisme in Vlaams-Brabant, met oog voor recente onderzoeksvragen en relevant bronnenmateriaal. Enkele gevalstudies – van Leuvense deelgemeenten over Herent tot Tervuren – belichten praktijken van waardering, ontsluiting en restauratie van modernistische wijken en gebouwen. Bovendien krijg je vanuit een Kempens project inzichten over het verduurzamen van modernistisch erfgoed binnen huidige maatschappelijke uitdagingen.
De stad Nieuwpoort heeft zijn Vrijheidskeure uit 1163 in permanente bewaring gegeven aan het Rijksarchief Brugge. Het uiterst waardevolle artefact wordt er voortaan opgeborgen in een geklimatiseerd archiefdepot, wat nodig is om het fragiele document te beschermen tegen de tand des tijds. Met zijn Keure kreeg Nieuwpoort 861 jaar geleden officieel stadsrechten toegekend. Het geldt als de oudste bewaard gebleven geschreven stadskeure in Vlaanderen.
