In 1839, na vele grensperikelen tussen België en Nederland, hervatten de Belgische kadasterambtenaren hun opmetings- en schattingswerk. Enkele jaren later, rond 1844, is het volledige Limburgse grondgebied opgemeten, in kaart gebracht, geïnventariseerd en naar kadastrale waarde geschat.

In de archieven van de controlekantoren van de administratie van het kadaster, die in 2010 werden overgedragen naar het Rijksarchief Hasselt, bevindt zich voor de meeste Limburgse gemeenten o.a. de ‘Oorspronkelijk aanwijzende tafel’, waarin elk perceelnummer afzonderlijk wordt beschreven. Deze OAT’s bieden met andere woorden een overzicht van het landbezit rond het midden van de 19de eeuw, en bevatten waardevolle gegevens m.b.t.  bouwgeschiedenis, genealogie… Tientallen vrijwilligers zorgen voor de verwerking van deze gegevens in een databank.